Sakrament Pokuty

Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane (J 20,19).

Tymi słowami skierowanymi do Apostołów wieczorem w dniu Paschy Chrystus ustanowił Sakrament pokuty i pojednania. Ustanowił ten sakrament dla nas – swojego Nowego Ludu – Kościoła, abyśmy mogli do niego powracać, kiedy oddalimy się przez popełnienie grzechów.
Klęcząc u kratki konfesjonału musimy pamiętać, że kapłan jest tylko narzędziem w rękach miłosiernego Boga – Ojca – Który nas kocha, Który cieszy się z naszej spowiedzi, Który czeka na nas i chce nam przebaczyć.


Spowiedź w naszej parafii zawsze pół godziny przed wieczorną Mszą św. w tygodniu

Sakrament Namaszczenia Chorych

Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone. (Jk 5,14-15)

Kościół wierzy i naucza, że wśród siedmiu sakramentów istnieje jeden specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą, mianowicie – namaszczenie chorych. W Katechizmie czytamy, że święte namaszczenie chorych zostało ustanowione przez Pana Jezusa jako prawdziwy i właściwy sakrament Nowego Testamentu. 


Odwiedziny chorych z sakramentalną posługą spowiedzi i Komunii św. zawsze w pierwsze piątki miesiąca od godz. 9.00

Pogrzeb katolicki

Jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy (Rz 6, 8)

Pogrzeb nie jest sakramentem, jest ostatnią posługą ludzi dla zmarłego człowieka na ziemi i zaliczany jest do tzw. sakramentaliów. Jedną z powinności człowieka jest pogrzebanie ze czcią osoby zmarłej. Wyrazem wiary w zmartwychwstanie umarłych, jest pogrzeb katolicki, który przysługuje każdemu chrześcijaninowi, który nie wyrzekł się swojej wiary i nie wyraził sprzeciwu względem pogrzebu katolickiego.


Wymagane dokumenty przy zgłoszeniu pogrzebu
• akt zgonu z USC,
• zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku (komunia święta), jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (wystawia ksiądz kapelan szpitala).


Najlepszym darem dla osoby zmarłej jest pełne uczestnictwo we Mszy św. (z przyjęciem Komunii św.), dlatego gorąco zachęcamy do modlitwy w intencji zmarłego i pełnego uczestnictwa we Mszy św. pogrzebowej. Pamiętajmy, że również po pogrzebie o zmarłym należy pamiętać, otaczając go modlitewną pamięcią np. przez Mszę św. w 30 dzień po śmierci; Mszę św. w rocznicę śmierci;
Msze św. w innych terminach (np. w dzień imienin, urodzin); czy tzw. „wypominki”.

Małżeństwo

Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swoją żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem” (Rdz 2, 24).

Sakrament małżeństwa jest przymierzem między ochrzczonymi, mężczyzną i kobietą, którzy tworzą ze sobą wspólnotę życia i miłości, skierowaną na dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa. Sam Bóg jest twórcą małżeństwa. Wpisane jest ono bowiem w samą naturę mężczyzny i kobiety, którzy wyszli z ręki Stwórcy. Małżeństwo nie jest więc instytucją czysto ludzką, ale pochodzi ono od Boga, który stwarza człowieka z miłości i do miłości. 


Dokumenty niezbędne do załatwienia formalności:
• aktualne, tj. z datą wystawienia do 3 miesięcy wstecz, metryki chrztu,
• dowody osobiste,
• ostatnie świadectwo katechizacji,
• świadectwo bierzmowania,
• zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej i Poradni Rodzinnej,
• zaświadczenie z USC (niezbędne, gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki cywilno-prawne tzw. ślub konkordatowy), lub akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto ślub cywilny.

Bierzmowanie

Wtedy zobaczyli, że nad głowami każdego z nich pojawiły się jakby języki ognia. A Duch Święty napełnił ich wszystkich, i zaczęli mówić obcymi językami, jak im Duch dawał (Dz 2, 1-4). 

Istotą sakramentu bierzmowania jest przekazanie Ducha Świętego, umocnienie wiary oraz uzdolnienie do świadczenia o niej oraz jej obrony. Włącza każdego wierzącego w misję ewangelizacyjną Kościoła Katolickiego. Nazwa „bierzmowanie” powstała od staropolskiego słowa „bierzmo”, co oznaczało belkę podtrzymującą drewniany pułap domu, strop. Bierzmowanie jest to zatem podtrzymywanie, umacnianie wiary.


W Kościele rzymskokatolickim bierzmowanie spełnia rolę wyznania wiary, niejako świadomego, bo dokonywanego w wieku dorosłym (lub zbliżonym do dorosłości). Pod tym względem bierzmowanie jest znakiem przejścia do dojrzałości religijnej. Innymi nazwami sakramentu bierzmowania są: sakrament dojrzałości chrześcijańskiej, sakrament umocnienia w wierze oraz sakrament dopełnienia.

I Komunia św.

Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!» Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: «Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana.» (Łk. 22, 14-20)

Eucharystia lub Komunia Święta z greckiego εὐχαριστία (eucharistía), czyli „dziękczynienie”.  Termin „komunia” pochodzi od łacińskiego communio (wspólnota) na pamiątkę ostatniego posiłku Chrystusa i przywołują „ucztę zaślubin Baranka” zapowiedzianą w Apokalipsie.


Pierwsza Komunia Święta to dla dziecka i dla jego rodziców szansa na przeżycie wielkiego święta miłości Boga do człowieka. Eucharystia wraz z komunią świętą jest niezwykłym darem Boga, który pragnie być pokarmem dla człowieka już tu, w wymiarze życia doczesnego. Los każdego z nas w dużej mierze zależy od tego, czym się karmimy na co dzień.

Chrzest św.

Kto wierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie wierzy, będzie potępiony (Mk 16, 16)

Sakrament chrztu należy – obok bierzmowania i Eucharystii – do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Używane w Biblii greckie słowo βαπτίζω, które tłumaczone jest na język polski jako chrzest, oznacza zanurzenie.


Aby zgłosić dziecko do chrztu należy przedłożyć w kancelarii parafialnej:
• akt urodzenia dziecka z USC
• wyciąg z akty ślubu kościelnego rodziców lub zaświadczenie o ślubie konkordatowym
dane o rodzicach chrzestnych (wyznanie rzymskokatolickie, wiek, dokładny adres zamieszkania)
zaświadczenie z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary
Rodzice, lub rodzice chrzestni powinni postarać się o świecę i białą szatę dla dziecka.


Warunki jakim powinni odpowiadać rodzice chrzestni wg Kodeksu Prawa Kanonicznego:

Kanon 872
Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawić do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.

Kanon 873
Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestna, albo dwoje chrzestnych.

Kanon 874
§ 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

  • Jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencje pełnienia tego zadania;
  • Ukończył 16 lat, chyba, ze biskup diecezjalny określił inny wiek, albo proboszcz lub szafarz jest zdania, ze słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
  • Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiara i odpowiadające funkcji, jaka ma pełnić;
  • Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
  • Nie jest ojcem lub matka przyjmującego chrzest.

§ 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.